نیایش
14 آذر 1393 توسط حفيظيان بيدگلي
الهی و ربی من لی غیرک….
بارالها ! اکنون که ستودنت ، عرصه نیایشم را وسعتی دوباره بخشیده است و اشکهای ندامت به روی دستان تمنایم خفته اند ، از تو می خواهم قلمم را جاذبه ای روحانی بخشی تا بتوانم با نور آن آسمان اندیشه خوانندگان را ستاره باران کنم و ذخیره ای برای روز موعود وشمع راهی برای هدایت به سوی وصال تو گردم .